αποπόλωσης, συντελεστής

Συντελεστής που σχετίζεται με τη συνεισφορά του πεδίου από τα πολωμένα άτομα ενός συνεχούς διηλεκτρικού, όταν αυτό τοποθετηθεί σε ένα ηλεκτρικό πεδίο. Τα άτομα στο πλέγμα του διηλεκτρικού πολώνονται σύμφωνα με το πεδίο που αντιλαμβάνονται, όσο όμως αυξάνει η πόλωση τόσο μικραίνει το πεδίο που την προκαλεί (η συνεισφορά του πεδίου των πολωμένων ατόμων έχει αφαιρετική ιδιότητα), με αποτέλεσμα το τελικό πεδίο που μετράμε να είναι μικρότερο από το αρχικό πεδίο πόλωσης. Ένας συνηθισμένος τρόπος για να μετρηθεί το πεδίο είναι να δημιουργήσουμε στο διηλεκτρικό μια κυλινδρική κοιλότητα παράλληλη προς το εξωτερικό πεδίο και να βάλουμε ένα δοκιμαστικό φορτίο μέσα σε αυτήν. Αν το δείγμα είναι ένα ελλειψοειδές με άξονα παράλληλο προς το εξωτερικό πεδίο που εφαρμόζουμε, τότε το πεδίο που μετράμε στο δείγμα είναι  όπου  το πεδίο στην περιοχή του δείγματος πριν τοποθετηθεί το δείγμα εκεί,  η πόλωση (διπολική ροπή ανά μονάδα όγκου) και Ν ο σ.α. που εξαρτάται από το σχήμα του δείγματος. Για παράδειγμα, αν το δείγμα είναι ένα επίπεδο φύλλο ανάμεσα στις παράλληλες πλάκες ενός πυκνωτή, τότε Ν-4π και · αν το δείγμα είναι σφαίρα, τότε o Ν = 4π/3 κλπ.